Er bestaat momenteel nog geen specifiek wettelijk kader rond stoelverhuur. 

Men kijkt vooral naar de wetgeving betreffende de aard van arbeidsrelaties. Er kan bij dit soort 'constructies' een risico bestaan op schijnzelfstandigheid wanneer de ene zelfstandige gezag zou uitoefenen op de andere zelfstandige, waardoor die zelfstandige eigenlijk als een werknemer moet beschouwd worden. De wet bepaalt algemene criteria om de aard van de relatie te gaan beoordelen, meer details vind je hier.  

De voorwaarden om als zelfstandige beschouwd te worden zijn:

1. de wil van de partijen;
2. je bent vrij om je arbeidstijd te bepalen;
3. je bepaalt zelf hoe je het werk organiseert;
4. er mag geen enkele mogelijkheid zijn tot hiërarchische controle.
    

Belangrijk citaat op de website van de FOD Werkgelegenheid: “De gekozen kwalificatie kan niet worden weerhouden als de effectieve uitvoering wijst op feitelijke elementen die niet verzoenbaar zijn met deze kwalificatie”. Dus zelfs met een perfect opgesteld contract zullen de feitelijke omstandigheden voorrang hebben. 

Concreet zal men kijken naar zaken als:

1. Gebruik je de kappersproducten van de kapperszaak, of gebruik je zelf aangekochte producten?
2. Zorg je voor je eigen klanten?
3. Maak je gebruik van het boekingssysteem van de kapperszaak, van de betaalterminal …
4. Ben je vrij om ook buiten de klassieke openingsuren van de kapperszaak klanten te ontvangen?
5. Kan je zelf je vakanties en werkuren bepalen?
6. …

Het is dus zeker niet zo dat er geen verwevenheid mag zijn met de kapperszaak, of dat men geen praktische werkafspraken mag maken, of spullen gebruiken van de kapperszaak. Maar bij een controle zal wel men wel al die zaken in kaart brengen om te kijken of er wel degelijk sprake is van een zelfstandige activiteit. 

Een goed voorbeeld van hoe men dit nakijkt is Beslissing nr. 057 voor tattoo-studio’s waar er verschillende zelfstandigen in één studio werken.  Sommige reeds genomen beslissingen zijn interessant om te lezen om te zien hoe men redeneert, niettemin blijft schijnzelfstandigheid vooral een feitenkwestie.

Het huidige regeerakkoord bepaalt dat er een versterking komt van de strijd tegen schijnzelfstandigheid en strengere controles, maar het is wachten op de concrete invulling daarvan om te kunnen zeggen wat dat dan juist inhoudt.   

Er zijn geen specifieke vergunning gekend hiervoor, maar neem zeker contact met de gemeente om na te gaan of er op gemeentelijk vlak bepaalde bijkomende regels gelden.

Er zijn geen specifieke belastingsregels of heffingen gekend hiervoor.

Ja, dat is zeker aangewezen. Enerzijds om afspraken te maken over de samenwerking (omwille van risico op schijnzelfstandigheid) en anderzijds over de “huur”. In de situatie van stoelverhuur zal er vaak geen sprake zijn van verhuur van onroerend goed, maar eerder het aanbieden van een werkplek met enkele diensten. En dan is het eigenlijk een dienstencontract, dat ook onderworpen is aan btw (in tegenstelling tot onroerende verhuur).

Anderzijds, moeten er ook afspraken gemaakt worden over het eventueel gezamenlijk gebruik van diensten (boekingen, betaalterminal, gebruik van materiaal, bijdragen in de schoonmaak …) Ook hier geldt de regel dat zoiets in de specifieke context bekeken wordt en het is altijd aangeraden om toch een advocaat in te schakelen voor de opmaak van contracten.     

De verzekering voor de verhuurder is te bekijken met zijn/haar verzekeraar of er aanpassingen aan de polis nodig zijn als men verhuur of terbeschikkingstelling zou gaan doen. 

Degene die de stoel huurt is zelfstandige en dient te voorzien in zijn eigen verzekeringen. Ook hier moeten concrete afspraken over worden gemaakt en vastgelegd in de overeenkomst: vrijwaring voor klachten, wie moet welke verzekering nemen … De burgerlijke aansprakelijkheid uitbating en objectieve aansprakelijkheid zal bijvoorbeeld meestal voorzien worden door de kapperszaak, maar de zelfstandige moet in elk geval verzekerd zijn voor burgerlijke aansprakelijkheid.     

   Hiervoor informeer je je best bij je eigen gemeente.    

Je kan advies of zelfs een ruling aanvragen bij de Commissie Arbeidsrelaties. Bij twijfel raden we in elk geval aan een ruling aan te vragen.